22 december 2009

Kerstballen, Glühwein & Bratwurst

Anderhalf week geleden bezocht ik voor het eerst een kerstmarkt en we deden het dan ook maar meteen goed, namelijk de kerstmarkt in Düsseldorf. Wat een überkitch op slechts tweeëneenhalf uur rijden van Amsterdam! Maar ook, door de immense hoeveelheid aan sfeervolle straat- en boomverlichting: wát een kerstsfeer. En dan staat er bij ons op de Dam zo’n lullig kerstboompje met dito verlichting. Nee, onze oosterburen weten daar wel raad mee.

Vier stadspleinen, of waren het er nou vijf, vol met kerstattributen. Het viel me op dat alle ballen, pieken en andere kerst-bling bling in de traditionele stellingen zilver, goud en rood te koop zijn. Dit in tegenstelling tot onze malle kerstmoderniteiten gifgroen, helblauw, verpletterend paars en feloranje. Ook veel 'ambachtelijk' kerstspul vervaardigd van Olivenholz aus Bethlehem. Ach so, ganz aus Bethlehem voor een habbekrats. Ja, ja!

Natuurlijk hoort daar ook Glühwein, Bratwurst en Reibekuchen bij. Dat eerste is ruimschoots gelukt, buiten zittend naast de heaters ook broodnodig trouwens. De Bratwursten werd je geacht al staand, of nog erger, schuifelend over de kerstmarkten te eten en daar had ik geen trek in.

Als ik ergens een hekel aan heb is het wel al etend vanaf een kartonnetje waar ook saus op ligt in de mensenmassa lopen. Bah! Alleen het idee al dat je zo voorzichtig moet zijn om iemand die voor je loopt niet te besmeuren met saus.

Ik moest meteeen aan de ansichtkaart denken die ik al jaren bewaar. Zo’n sfeertje had ik me eigenlijk bij het nuttigen van Duitse braadworsten voorgesteld. Helaas is het nabootsen van dat gezellige tafereeltje niet gelukt, maar geslaagd was het een en ander wel.

Copyright ansichtkaart: Hof's B.13259

2 opmerkingen:

© RJ zei

De overtreffende trap van het geschetste tafereel kun je aantreffen in Wenen. Mocht je daar kort voor kerst nog eens in de buurt komen, vergeet dan ook vooral niet het gratis toegankelijke korenfestival in het stadhuis te bezoeken.

'Nette mensen eten niet op straat', is mij altijd bijgebracht. Hetzelfde gold overigens ook voor roken en drinken. Die opvoedkundige wetenschap is kennelijk beklijfd, want ik hou me - tegen de verdrukking in - nog steeds aan die voorschiften.

'k Heb trouwens aandachtig naar je begeleidende foto zitten staren, om te zien of een van de afgebeelde jongedames misschien mijn grootmoeder was (wat niet het geval bleek). Dat het echter om zogeheten 'Duitse diensters' moet gaan blijkt wel uit de kan die het meisje rechtsachter in haar handen houdt: volgens mij onvervalst 'Saksisch Blauw'.

Aan tafel met Tanja zei

Ha RJ,
Zelf dacht ik ook aan Duitse dienstmeisjes maar een link met de kan zou ik nooit hebben gelegd. Vertel meer!