Deze week viste ik een pak kikkererwten uit de voorraadkast met een 'tenminste houdbaar' datum van 30-10-08, dus die moest op. De erwten kunnen volgend jaar -of over drie jaar- ook nog wel zonder enig risico voor de gezondheid genuttigd worden, maar mijn ervaring is dat die dingen toch wat taaier worden. Nachtje laten weken en een uur tot anderhalf uur zachtjes laten koken (zonder zout maar met een laurierblaadje).Voor deze salade, ik gebruikte ongeveer 250 gram kikkererwten, maakte ik een dressing van een gevijzeld teentje knoflook en daaraan toegevoegd twee eetlepels olijfolie en een eetlepel witte wijnazijn. Plus wat grof zeezout en peper. De dressing gaat door de nog warme kikkererwten heen en vervolgens voegde ik een ontvelde tomaat in blokjes, enkele zwarte olijven in stukjes, een hardgekookt ei in schijfjes en heel veel peterselie toe. Even goed laten afkoelen en eet maar smakelijk. Vreselijk simpel natuurlijk, maar het weer van de afgelopen dagen nodigde nou niet bepaald uit om lang in een keuken te gaan staan.
Het recept komt oorspronkelijk uit het inmiddels antieke boekje Tapas, geschreven door Penelope Casas (waarover ik al eerder berichtte dat dat wat mij betreft nog steeds het leukste tapastiteltje is tussen al die duizend andere tapasboekwerkjes).
2 opmerkingen:
Het wordt nooit wat met bonen (en erwten) en mij. Ik laat ze keurig weken, doe mijn uiterste best ze zeker niet te lang te laten koken en krijg het altijd voor elkaar om er een onbestemde prut van te maken. Vreselijk gewoon. Ook hier weer: 'kook ze een uur tot anderhalf uur'.....ik begin dan dus na een uur als een wilde te proeven, ben niet tevreden, en na 5 minuten proef ik weer en dan zijn ze te ver. Ik ga het niet eens meer proberen. Er staan nog diverse gedroogde bonen (w.o. borlotti enzo) in de voorraadkast....
Ha Carla, dat is wel herkenbaar. Het overkomt mij ook wel eens. Het blijft een secuur werkje. Want pap, dat willen we niet!
Een reactie posten